Bolu Ovadüzü Mahallesi'nde torunları ile yaşayan 65 yaşındaki Ayşe K.'nin oğlu Halis ile gelini yaklaşık 10 sene önce boşandı. Mahkeme o tarihte 6 aylık olan A.K. ile 2 yaşındaki A.K.'nin velayetini babaya verdi. Boşandıktan sonra, 2 kız çocuğunu babanneleri Ayşe K.'ya bırakan baba Halis K., Bolu'dan ayrıldı.
Babaanne Ayşe K. da torunlarının bakımını üstlendi. Oğlu boşanmadan önce eşi ölen bu nedenle de Gerede'den Bolu'ya çalışmaya gelen Ayşe K., girdiği geçici işler ve komşularının yardımlarıyla küçük torununu 11 büyük torununu ise 12 yaşına getirdi.
YETİŞTİRME YURDUNA VERDİ, DAYANAMAYIP GERİ ALDI
İlk yıllarda bakamayacağını düşündüğü torunlarını yetiştirme yurduna veren ancak 1 hafta sonra gönlü razı olmadığı için geri alan Ayşe K., halen Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Müdürlüğü'nden bağlanan bakım maaşı ve eşinden kalan bin lira emekli maaşıyla torunları ile yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Babaanne ve 2 torunu, Ovadüzü Mahallesi’nde kiralık olan pencereleri cam yerine naylonla kapalı olan 2 odalı sobalı evde yaşamlarına devam ediyor.
Ayşe K., oğlu ve eski gelininin çocuklarla ilgilenmediğini ifade ederek, "İkisinin de bana faydaları yok. Görmüyorum da. Gerede'de bir oğlum daha var. O bazen ilgilenir çocuklarla ve benle. Sağdan soldan komşular yardım ediyor. Onların yardımlarıyla idare ediyorum. Kömürümü eski çalıştığım fabrika getirdi. Ramazan ayında da komşularım ve beni tanıyanlar yardım ediyor. Onlarla idare ediyorum" dedi.
'ÖLÜNCEYE KADAR BAKACAĞIM ONLARA'
Ömrü ve sağlık şartları elverdiği sürece torunlarına bakmaya devam edeceğini dile getiren Ayşe K., "Çocuklara bakacağım. Onları kimseye vermem. Ölünceye kadar bakacağım onlara. Çocukları bu hale getirdim, büyüttüm, kimseye vermem. Annesinin de babasının da nerede olduklarını bilmiyorum. Haberim yok ikisinden de. Gittikleri günden sonra bir daha hiç görmedim. Ne oğlumu gördüm ne de gelinimi. Küçüğü zaten bilmiyor annesiyle babasını, gittiklerinde beşikte 6 aylıktı. Öteki de hiç sormuyor. İkisi de beni hem anne hem de baba biliyor. Küçük çocuk 'Benim annem de yok babam da yok. Annem de sensin babam da sensin' diyor" diye konuştu.
'KİME BOYUN BÜKECEĞİM?'
6 ay önce çalıştığı bir beyaz et firmasından bacağının kırılması nedeniyle ayrılmak zorunda kaldığını anlatan babaanne, "Bacağım kırıldığında ikisi de yanıma oturup, 'Babaanne sana bir şey olursa biz ne yapacağız?' diye ağladılar. Sabah 6'da kalkıyorum. Onların karnını doyuruyorum. Büyük kız 7'de servise biniyor. Küçüğü de evin yakınındaki okula gidiyor. Öyle, böyle büyüteceğim. Benim ihtiyacım var ama kimden isteyeceğim? Kime boyun bükeceğim? Bu şekilde idare edeceğim artık. Bunlar böyle büyüyüp gidecek" dedi.
'YURTTA KALMALARINA DAYANAMADIM'
Ayşe K., torunlarını ilk dönemde yetiştirme yurduna verdiğini ama sonradan dayanamayıp geri aldığını da anlatarak, şöyle konuştu:
"Çocuklar yurtta 1 hafta durdular. Ben iş yeriyle anlaşma yaptım. 'Çocuk getireceğim arabaya alır mısınız? dedim. Onun için bir hafta verdim yurda çocukları. Ondan sonra aldım çocukları. Yurtta kalmalarına dayanamadım. Çocuklar evden gidince, tek başıma kalınca üzüldüm. Mecbur geri aldım. Kendim verdim kendim aldım. İşe gidip gelirken yanımda götürdüm çocukları. Çalışırken de arabanın kenarıma koyardım orada dururlardı. Öyle öyle büyüttüm onları."
