İmkansızlıklar içinde büyüyen Derviş Erdoğan, hayatındaki engelleri sporla aştığını vurgulayarak Ringten taşan hikayesini ‘İnsan nereden geldiğini unutmamalı’ diyerek anlatıyor.
Haber: Ayşe TAVAŞ
Derviş Erdoğan, Bodrum katta bulunan spor salonlarında spora başlayarak Dünya Şampiyonluğuna uzanan hikayesini Bolu Gazetesine anlattı. Oldukça zor yaşam koşulları içinde tutunabildiği tek şeyin spor olduğunu vurgulayan Erdoğan, “1980’de Ankara’da doğdum. Tekvando sporuna 14 yaşında Eskişehir’de başladım. O dönemde maddi sıkıntılardan dolayı liseyi bırakmak zorunda kaldım. Okulu bıraktım ancak sporu bırakmadım. Okulu bırakınca işim gücüm tekvando oldu. Blkide tek tutunabildiğim şey oydu.. Daha sonra askere gittim. Askerden döndükten sonra hayat mücadelesi daha zorlu şekilde başaldı. Zaten maddi sıkıntılar içerisinde büyümüştüm. Artık ekonomik özgürlüğümü almam gerekiyordu. İnşaatlarda çalışmaya başladım. Boyacılık inşaat işçiliği her işi yapıyordum. Bu süreçte spora yine devam ettim. Ancak çevrem çok farklıydı. Bir tarafta ciddi suçlar işleyen arkadaşlarım vardı. Bir tarafta da ailem ve spor. Benim seçim yapmam gerekiyordu. Kötü gidişe dur demeliydim." ifadelerine yer verdi.
“Benim hayatımda spor olmasaydı ya cezaevinde olurdum ya da serseri.”
Sporun hayatındaki yerinin önemini her cümlesinde vurgulayan Erdoğan, “Annem her akşam işten eve geldiğimde ağlıyor başıma kötü bir şey geleceğinden endişe ediyordu. Bende bir seçim yaptım. Ailemi ve sporu seçtim. Edindiğim kötü çevreyi böylece bırakabildim. Spor burada benim kolumdan tuttu. Spor olmasaydı ya cezaevinde olurdum ya da sokakta serseri. Bu süreç içinde Ankara Polatlı’ya taşındım ve evlendim. Kick Boksa burada başladım 2005’te Türkiye Şampiyonasına katılarak Dünya Şampiyonasına gittim. Bu benim hayatımda kırılma noktası oldu. Milli Sporcu olduğum için Antrenörlük belgesini almaya hak kazandım. Haymana Belediyesi’nde işe başladım. 10 bin nüfuslu ilçede 300’ün üstünde sporcu yetiştirdim. Ancak Belediye ki işler belirli dönemden sonra tıkanmaya başladı. Maddi sıkıntılardan devam edince Petrol ofisinde çalışmaya başladım. İlk çocuğum doğduğu gün eşimi ve yeni doğan bebeğimi görmeye gittiğim için petroldeki işimden kovuldum. Spordan birkaç arkadaşım Bolu’ya taşınmamızı önerdi. Bizde eşimle birlikte Bolu’ya taşınmaya karar verdik” dedi.
Bolu’da Kick Boksta Dünya Şampiyonasına ilk giden Derviş hoca
Bolu’ya yerleştikten sonra kısa bir süre temizlik işçiliği yaptığını söyleyen Erdoğan, ‘İnsan nereden geldiğini unutmamalı’ diyerek anlatıyor. Erdoğan, “Bolu’ya yerleştiğimde, Bolu Gençlik Spor İl Müdürlüğü’nde temizlik işçiliğine başladım. Bir yıl boyunca Karaçayır’da Jimnastik salonunda temizlik elemanı olarak devam ettim. Bu süreçte sporu yine bırakmadım. Birkaç sporcuya ders verdim. Spor antremanlarına devam ettim. Bolu’da Kick Boksta ilk kez Dünya Şampiyonasına giderek üçüncü oldum. Bolu’yu gururlandıysam ne mutlu bana. Bu süreç benim hayatımın tam anlamıyla kırılma noktalarından biri oldu. Milli Sporcu olduğum için YÖK’ten atamayla Üniversiteye girmeye hak kazandım. Şu an Abant İzzet Baysal Üniversitesin de Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği okuyorum. Bolu Gençlik İl Müdürlüğünde Kick Boks Milli Takım antrenörlüğüne devam ediyorum. Pandemi sürecinden önce Bolu’da yılda 400’e yakın sporcu yetiştiriyordum. Yetiştirdiğim sporcular Hem sporlarında kendilerini ilerlettiler hem de iyi okullara girerek geleceklerini güzelleştirdiler. Bolu’da yetiştirdiği bir çok Milli Sporcu sayabilirim. Tam anlamıyla spora aşığım umuyorum ki daha nice Milli Sporcular yetiştirmeye devam ederim. Bu yaşıma kadar geçirmiş olduğum hayat mücadelesinde sporun ne kadar önemli olduğunu anlamak oldu. Bu yüzden yediden yetmişe herkesi spor yapmaya davet ediyoru. Tabi ne olursa olsun insan geldiği yeri de unutmamalı. Ben yetiştirdiğim sporculara da bunu söylüyorum” ifadelerini kullandı.
