Şanlı Bolusporumuz kaos, istifa, küme düşme tehlikesi ile karşı karşıyayken komşumuz Düzce Spor 22 yıl aradan sonra 2. Lige şampiyon olarak terfi etti.
Neydi bu başarının sırrı?
Yediden yetmişe, genciyle yaşlısıyla Düzce sokaklarını inleten bu çoşkunun sırrı neydi?
Gecelerce okunan, okutulan başarı duasının sırrı neydi?
İmkansızlıklara, sınırlı kaynaklara rağmen nasıl Düzce Spor şampiyon oldu?
İnanmak başarmanın yarısıdır derler ya o misal Düzcespor inandı...
Başkanına, yönetimine, taraftarlarına,
Düzce Halkına inandı.
Prim almadım diye maça çıkmamazlık yapmadı...
Destek bulamadım diye siyasileri yuhlamadı...
Yenildik diye mücadeleyi bırakmadı...
Bir avuç aidiyet duygusuna sahip insanın neler yapabileceğini, kendisine karşılıksız destek veren herkese gösterdi.
Sır başkan Gökhan Kapoğlu'nun şampiyonluk konuşması öncesinde çoskulu kalabalığa seslenişinin satır başında gizliydi.
Başkan dedi ki ' Birazdan buraya misafirlerimiz gelcek onlara karşı yapılan en ufak saygısızlığı üzerime alırım...'
Kimdi bu misafirler? İlin ileri gelenleri,siyasileri, protokolü...
İşte sır bu kelimelerdeydi.
Takım yeri geldi destek buldu yeri geldi bulamadı.
Ama kimseye küsmedi, kimseyi protesto etmedi, istikameti kıblesinden ayrılmadı ve başardı.
Şampiyon oldu!
Gökhan Başkan bu cümleleriyle tüm Düzce'nin takdirini kazandı her haneye, her sokağa Düzcespor sevgisi yerleştirdi.
Böyle sağduyulu başkana,
Böyle sağduyulu takıma,
Böyle sağduyulu taraftara da,
İşte tamda böylesi bir sevgi yakışır.
İşte tamda böylesi bir şampiyonluk yakışırdı.
Şampiyon Düzcespor Kulübü Başkanı şahsında tüm Düzcespor Camiasını tebrik ediyorum.
Helal olsun Gökhan Başkan.
Ne diyelim darısı sevdamız Boluspor'un başına.
