YÜREĞİMİZ YANIYOR

Bolu Kartalkaya’daki otel yangını, yalnızca binayı değil, içimizde kalan son vicdan kırıntılarını da küle çevirdi. 

Alevler yükselirken, canlar yitip giderken, çevredeki kayak pistlerinde keyifle eğlenen insanlar gördük.

Gözlerimizle gördük ama kalbimizle inanamadık. 

Nasıl bu kadar duyarsız olur insan akıl alır gibi değil.

Bir yanda yaşam için mücadele edenler, diğer yanda eğlencelerine ara vermeyenler... 

Bu tezat, insanlığımızı  kaybettiğimizin  en acı işaretiydi.

Yangının ardından ortaya çıkan başka bir gerçek daha vardı ki, o da acıyı fırsata çevirenlerin vicdansızlığı. 

Sevdiklerini kaybetmiş insanların acılarını derinleştiren, cenaze nakli için fahiş fiyat talep özel cenaze hizmetleri veren şirketler mi dersiniz...

Rezervasyon iptali için aranıp yangından hiç etkilenmedik , iade yapamayız , pistlerimiz eğlenmeye müsait cevabı veren komşu oteller mi dersiniz? 

Sahi gerçekten kalben hiç etkilenmediniz mi? 

İnsan, insanın yarasına merhem olur derlerdi. 

Şimdi ise yarayı daha da derinleştiren eller var. Bir felaketi bile kazanca dönüştürmek için vicdanını satanlar var. 

Bu nasıl bir tükenmişliktir?

Ve sosyal medya... Hepimizi içine çeken, herkesin birbirini suçlamak için yarıştığı o acımasız alan. 

Suçlu arayan parmaklar, suçluyu göstermeye çalışırken insanlığımızın aslında hep birlikte kaybolduğunu görmüyor. 

Birbirimize bağırırken, asıl kaybımızı unutuyoruz: Merhameti, vicdanı, dayanışmayı...

Otel yangını tarifsiz bir felaketti yüreklerimizi dağladı.

Acının gölgesinde kalan bir  felaketse  bizim bu yaşanan trajediye verdiğimiz tepkilerdi. 

Gözlerimizi kapatıp vicdanlarımızı susturarak yaşamaya devam ediyoruz. 

Oysa belki de biraz durup düşünmek gerek. İnsan olmak, sadece nefes almak değil, başkasının acısını hissedebilmektir. 

Eğer bunu yapamıyorsak, yanıp kül olan sadece binalar değil, insanlığımızdır.

Dilerim bu yangın, hepimize kaybettiğimiz değerleri hatırlatır. 

Çünkü bazen yeniden inşa etmek için önce kendi yıkıntılarımızla yüzleşmemiz gerekir. 

Tarifsiz acılar içinde olan dostlarımıza Allah'tan sabır, hayatını kaybeden yakınlarına rahmet diliyorum. 

Acılarını kalbimde hissediyorum.

Ve yüce Allah'tan hepimize, insan kalmayı başarabilmemiz için bir nebze merhamet diliyorum.